هرچیزی آدابی داره، الخصوص دلبری کردن :')
پنجشنبه, ۱۵ مهر ۱۴۰۰، ۱۲:۳۹ ب.ظ
آقای رئوف،
عالیجناب لبخندهای مُوَجَه،
فواره‌ی طلاییِ باغِ خدا،
حرمت و نمک سفره‌ها،
ایستگاهِ آخر قطار درماندگی،
هشتمین آنزیم گناه‌شویی،
پدرِجَدِّ تمام ما غُربا،
علی ابن‌موسا،
جناب آقای امام رضا،
تصدقتان،
شهادتتان تسلیت باد🖤
یادتونه تو یکی از بلاگ هام گفته بودم آدمِ حسودی نیستم اما به کسایی که طعم عشق رو چشیدن حسودیم میشه؟
حالا این مورد رو هم باید به لیست حسادتم اضافه کنم
به کسایی که دلبری از خدا رو خوب بلدن، به شــدت حسودیم میشه :')
مثل این متن که چه دلبری‌ای از آقا کرده....
چقدر بعضی‌ها آداب دلبری کردن رو بلدن!
ما که فقط بلدیم شلم شولوایی یه چیزایی تو دلمون بگیم و چهار تا قطره اشک بریزیم 😔
آه از درمانگیه این زبون وقتایی که تو دل آدم غوغاست...
