با تجربه‌ای که تو این چند وقته دارم
دارم بلکل حسن‌ظنم رو از دست میدم...
همش حس میکنم میخوان سرم کلاه بذارن... دارن بهم دروغ میگن...دارن ازم سوءاستفاده میکنن!
البته که همه رو نمیشه با یه چوب زداا :)
اما یطوری این چند وقت بهم دروغ گفته شد که دیگه دست خودم نیست، نمیتونم به کسی اعتماد کنم!
هووووف
بخوای بری دنبال رویاهات و مستقل شدنت یطور باید بها بدی
نری هم یه عمر خودت رو سرزنش میکنی...
زندگی کردن هم خسته‌ها!!!
خیلی این چند وقته تحت فشارم... من در کل آدم ساده‌ای‌ام از اینا که زود گول میخورن... از اینا که فک میکنن همه مثل خودشون نیتهاشون پاک و صاف و سادست... از اینا که فک میکنن همه عین خودشون زیر و روشون یکیه!
هوووف...
دارم به داشتنه بندِ "پ" فکر میکنم... به اینکه فلانی نه دوییده... نه زحمتی کشده.. نه حتی به قولِ قدیمی ها عرق جبینی ریخته...
با همین بند رَهِ صدساله رو یه شبه طی کرده و من باید حالا حالا ها بدوعم تا به اون برسم...
یا حتی به قولِ یه بنده خدایی چه بسا خودم رو شرحه شرحه کنم تا شاااید به اون برسم
(البته میدونم اینا همششش ظاهرِ ماجراست اما واقعه زور داره برام!)
بگذریم...
خدای آدم‌هایی که جز تو پارتی‌ای ندارن شکرت 🙂🤲🏻
