امروز یکی از همکارا تو جلسه‌ی مدرسه این موزیک رو برامون گذاشت و گفت
با چشم های بسته
همراه با شُل کردن کردن عضلات
بهش گوش بدیم.
و باید بگم خیلی بجا بود و چسبید=)
گفتم به شما هم پیشهاد بدم.
شاید حالِ یکی رو برای چند دقیقه هم شده خوب کرد:)
و در آخر باید بگم که همکارایِ خوب و انسان* داشتن هم
گلی‌ست از گل های بهشت که امسال خدا توفیق داده این گل نصیب منم بشه [ذوق!]
که ان‌شاءالله روزیِ همه شماهایی که این بلاگ رو میخونید :) 🤲🏻
[با من گوش کن]
-به شرط آبرو یا جآن،
قمار عشق کن با ما
که ما جز باختن، چیزی
نمی‌خواهیم از این بازی!-
[کاربرد: فینال قمار بازی با حضرت عشق]
چند روزه دارم اون خوابی که دیدم رو حلاجی میکنم!
چند روزه که دل تو دلم نیست که ببینم تعبیرش همونه یا نه...
چند روزه که دارم لحظه شماری میکنم سه شنبه شب بشه برم جمکران
برم با آقاجانم درد و دل کنم...
برم این بغض تو گلوم رو پیش اون بازش کنم
با اینکه قوووول داده بودم که دیگه با حوایج دنیایی و گریه و زاری نرم براش خدمت کنم.
حالا اگرم من نرم و بگم آقا دلم بدجور از این زمونه و آدم هاش گرفته،
یعنی اون نمیدونه؟
یعنی اگر به زبون نیارم...
آقا میگه خب دیگه این خانم انگار با من کاری نداره اونو به حال خودشم رها کنم.
نه جونم.
آقا تا اون فکرایی که ته مهای ذهن من رو هم میدونه...
اما آقا، چه کنم که گاهی منه عجولِ دل کوچیک، لبریز میشم و جز تو گوش شنوایی برای حرفام پیدا نمیکنم.
خدارو هزار مرتبه شکر، بخاطر وجود نازنین شما
هزاراان مرتبه شکر.
یبار که داشتم حکمت های نهج البلاغه رو برای اولین بار میخوندم به حدیث زیری برخوردم که؛
امام علی(ع) (که جان ناقابلم به فدایش) می‌فرماید : اگر صبور نیستی،خویشتن را صبور جلوه ده، زیرا کمتر کسی است که خود را شبیه گروهی کند و سرانجام یکی از آنان نشود.
و از اونجایی که خیلییی آدم عجولی‌ام، و بخاطر همین موضوع خیلی دارم اذیت میشم
میخوام یکم ادا آدم صبورا رو در بیارم
بلکن کم کم خداوند بر کاسه‌ی صبر این بنده‌ی حقیر بیافزاید :')🤲🏻
[صبوری عزیز؟
بدم صبوری...
ادا عجول هارو در نیـــار
خدا رو صد هزار مرتبه شکر که صبوری :) 🤲🏻]
