"از آدما یه خوبی میمونه و یه بدی"
اینو هممون از مامان بزرگ و بابابزرگهامون شنیدیم.
یعنی در کل زیاد شنیدیم.
اما من میگم، از آدما، آخرین تصویری که تو ذهنت کاشتن میمونه.
مثلا آخرین تصویری که از بااخلاقترین استادمون تو خاطرم مونده رعایت شدیـــد حق الناسه، تا حدی که تنها استادی بود که وقتی میخواست از کلاس بره بیرون حواسش همیشه بود که تخته رو تمیز کنه تا استاد بعدی به زحمت نیوفته، یه موقع هم که ما هنوز داشتیم مینوشتیم، مینشست بدون اینکه چیزی بگه منتظر میموند، منم چون همیشه جز آخرین نفراتی بودم که داشتیم همچنان جزوه مینوشتم (از بس که تایم کلاس با دوستم حرف میزدیم و میخندیدیم) میگفتم استاد، شما برید، من پاک میکنم، خیالتون راحت.
یا مطمعن میشد کلاس خالی شده برق هارو خاموش میکرد، بعد میرفت.
همین عمل سادش، خوووب تو حافظم نقش بسته، طوری که هر وقت تدریسم تموم میشه حواسم هست که تخته رو پاک کنم و برق هارو خاموش کنم بعد از کلاس بیام بیرون، و میدونم هربار که این کارِ بظاهر ساده ولی حق الناس رو رعایت میکنم اون استادمم تو ثوابش شریک میشه :)
یا یکی از اقواممون که خیلی دوستش داشتم و در اثر تصادف از دنیا رفت.(روحش شــ🖤ـاد)
آخرین تصویر و پررنگ ترین خاطرهای که ازش تو ذهنم مونده این بود که میگفت شبا نشسته آب بخور، و من هرررر بار که شبها میخوام آب بخورم، یادش میوفتم. یعنی مدام یادش تو ذهنم زنده میشه.
آه
امیدوارم
وآرزو دارم
یه روزیام که من نبودم، آخرین تصویری که از خودم تو ذهن بقیه جا گذاشتم خوب باشه یا لااقل یه کار کوچیک و مثبتیام که شده از خودم به یادگار بذارم و بعد برم.
🤲🏻
"مهم این است که باور داشته باشیم که آمدهایم تاثیر بگذاریم و تغییر بدهیم؛ نیامدهایم که فقط «باشیم» و بودنی بدون شدن را تجربه کنیم!"
|نادر ابراهیمی|
